کليه حقوق اين سايت متعلق به وبسايت خبري-تحليلي فرقه نیوز مي باشد و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید : "ایران سامانه"
طراحی و تولید : "ایران سامانه"
مسیحیان معتقدند که آدم و حوا گناه کردند و گناه آنان باعث شد تمامی نسل بشر آلوده گردیده و همگی تا تولد عیسی(ع) ملعون گردند. در ادبیات الهیدانان مسیحی از این حالت به عنوان حالت قهر خدا با انسان و دشمنی خدا با انسان و... تعبیر می شود، و پولس نیز از ملعون شدن نسل بشر به علت این گناه سخن به میان می آورد.
اما چند نکته در این باره قابل اشاره است؛
مساله اول: به راستی چرا خداوند در عملی ناعادلانه این گناه را تا قرن ها به تمامی نسل بشر سرایت داده و انسانها تا ظهور حضرت عیسی و نیز افرادی که به عیسی ایمان نیاورده اند در این گناه بسوزند؟!!!!
آیا خداوند نمی توانست بدون گرفتن فدیه انسان را ببخشد و حتما می بایست بعد از گذشت چندین قرن خودش به زمین آمده و بر صلیب بمیرد تا کفاره این گناه باشد؟!!!!
به راستی چرا نسل های بیشماری از بشر می بایست قرن ها به گناه ناکرده بسوزند؟!!!!
تامل برانگیز اینکه به اعتقاد مسیحیان این گناه تا آنجایی به آلودگی نسل بشر انجامید که مسیحیان کودک تازه به دنیا آمده را نیز گناهکار و آلوده می پندارندو غسل تعمید را به علت بخشش کودک از همان ذات گناهکار می دانند [1] برای نمونه آگوستین با قوت تمام استدلاتل می کرد که کودکان تعمید نیافته به لعنت ابدی محکوم اند. [2]اگوستین قدیس همچنین معتقد بود انسان نمی‌تواند کار نیکو انجام دهد و می‌گفت: «انسان خودش نمی‌تواند کارِ نیکو انجام دهد. از تجربه و مکاشفۀ مسیحی می‌توان فهمید کـه انسان به‌قدری به گناه آلوده شده است کـه نمی‌تواند خود را درمان کند».[3]
مساله دوم: اما سوالی اساسی در اینجا وجود دارد ؛ به راستی چرا وقتی آدم گناه کرد .همه ی انسانها گناهکار خطاب شدن و مانند ویروس گناه عمل کرد ولی مسیحیان معتقدند که با فدا شدن حضرت عیسی همه بشر بخشیده نمی شوند مگر انسانهایی که به عیسی ایمان بیاورند!!!
حالا چرا برای عطایی که از طریق عیسی مسیح اتفاق افتاده همه نجات پیدا نمیکنند و حالا حق انتخابی وجود دارد و باید حتما اتخاب کنی و الا اهل جهنم خواهی بود؟! چرا همانند گناه که مثل ویروس همه رو در خود گرفت در مورد نجات این اتفاق نمی افتد ؟چرا برای گناه هیچ حق انتخابی برای انسان نبود ولی برای نجات باید انتخاب کنی؟
مساله سوم: خدایی که به هیچ وجه توبه بشر را تا زمان به زمین آمدن خودش نپذیرفته است و تمامی انسانها حتی پیامبران قبل از عیسی(ع) در گناه غرق بوده اند.خدایی که آن قدر دیر فرزندش را می فرستند که بسیاری از نسل ها قبل از عیسی(ع) در گناه والدین خود گرفتار بوده و مورد غضب خداوند بوده اند.! به راستی سوال اینجاست که چرا خداوند اینقدر دیر فرزندش را فرستاد؟!و علت این همه تاخیر چه بوده است؟!چرا باید تمامی انسانهای قبل از حضرت عیسی(ع) گناهکار و آلوده به گناه باشند؟
مساله چهارم: خدایی که ظاهرا می بایست انتقام این گناه را از آدم و فرزندانش بگیرد و بدون این انتقام گیری آدم و حوا و نسل بشر ا نمی بخشد!!!خداوند تنها زمانی انسان را می بخشد که خودش در قالب عیسی(ع) به زمین بیاید و در راه انسان فدا شود. [4]در حقیقت خداوند بدون قربانی و کفاره انسانها را نمی بخشد. پس به راستی علت ارسال پیامبران و فرستادن کتابهای آسمانی چه بوده است؟آیا خداوند ابراهیم موسی و... را گناهکار می دانست و با آنان قهر بود.
مساله پنجم: خدایی که برای نجات بشر یگانه فرزندش – عیسی – را بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشد به بدترین شکل و به وحشیانه ترین صورت به بالای صلیب می فرستد تا گناه بشر پاک گردد و جالب اینکه عیسی خود نیز طبق بیان اناجیل به این مساله راضی نبوده است.
این مساله مورد اشاره برخی از اندیشمندان مسیحی نیز قرار گرفته است برای نمونه آبلار معتقد بود: ((حقیقتا ضرورت ریخته شدن فردی بی گناه ب عنوان بهای یک چیز و اینکه قربانی شدن فرد بی گناهی باعث رضایت خاطر گردد چقدر بی رحمانه و شریرانه به نظر می رسد. چقدر تصور این امر مشکل است که خدا با مرگ فرزند خود انقدر موافق باشد که به واسطه آن با کل جهان مصالحه کند!این سوال و سوال های مشابه آن مساله ای اساسی را در مورد رستگاری یا عادل شمرده شدن ما به واسطه مرگ خداوندمان عیسی مسیح در برابر ما قرار می دهد.))[5]
در حقیقت رویارویی و تقابل آموزۀ فدا با عدالت الهی همواره یکی از دغدغه‌های اصلی مخالفان این آموزه است..[6]
اینک این سوال مطرح است که چرا خداوند گناه انسان را به پای همـۀ بندگانش می‌نویسد؟ چرا انتقام اين گناه را از شخص گناهكار نمی‌گيرد و به‌جاي آن از يك شخص پاك و بي‌گناه انتقام مي‌كشد؟اصلا چرا باید خداوند تاوان گناه را به جای اینکه از انسان بگیر د این تاوان را از پسرش می گیرد؟! چرا آدمی باید از بدو تولد در آتشِ گناهِ دیگران بسوزد؟
اینها سئوالات و شبهاتی‌اند که در طول زندگی، یک مسیحی حداقل برای یک بار دربارۀ آن می‌اندیشد.بنابر این اندیشه فدا نه نشانگر محبت خداوند؛ بلکه تصویری نامناسب از خداوند ارایه می دهد.
[1] - . مک‌گراث، الیستر، درآمدی بر الهیات مسیحی، ترجمۀ عیسی دیباج ص813
[2] - . مک‌گراث، الیستر، درآمدی بر الهیات مسیحی، ترجمۀ عیسی دیباج ص 813
[3]. کالین براون، فلسفه و ایمان مسیحی، ترجمۀ طاطه‌وس میکائیلیان، ص4.
[4] - مسیحیان زیادی به این مساله اشاره داشته اند برای نمونه جان پیرسوندر کتاب شرحی بر اصول اعتقادات( 1659- میلادی می نویسدL( رهایی یا نجاتی که مسیح قرار بود به ارمغان آورد عبارت است از نجات یک گناهکار از وضعیت گناه و مرگ ابدی به وضعیت عادل شمردگی و زندگی ابدی . رهایی از بند گناه بدون قربانی مناسب محقق نمی شود. )) ا مک‌گراث، الیستر، درآمدی بر الهیات مسیحی، ترجمۀ عیسی دیباج ص629.
[5] - لین، تونی، تاریخ تفکر مسیحی، ترجمۀ روبرت آسریان، ص 184
[6]. توماس میشل مسیحی می‌گوید: «البته متکلمان مسیحیِ عصر ما نظریۀ جبران را نیز نمی‌پذیرند؛ زیرا این نظریه به‌مفهوم شایستگی و عدالت خدا آسیب می‌زند؛ چون فرض را بر آن می‌گذارد که خدا خون مسیحی را می‌طلبد کـه از هر جهت بی‌گناه بود، تا با روش نابهنجاری که مبتنی بر شکنجه و مرگ سرخ است، گناه دیگران را جبران کند. هیچ انسانی نمی‌تواند این روش ظالمانه و وحشیانه را بپذیرد»توماس میشل، کلام مسیحی، ترجمۀ حسین توفیقی ، ص82.