برگزاری همایش «مسیح و محمد» در پایتخت ایتالیا

این همایش با حضور متفکرانی از مسیحیت، اهل سنت و تشیع و با هدف تقریب و تفاهم ادیان و مذاهب برگزار شد. در این مراسم که با حضور نخبگان فرهنگی و مذهبی ایتالیا برگزار شد، خانم هانیه ترکیان به عنوان یکی از صاحب نظران حوزه اسلام و مسیحیت، تنها سخنران زن این همایش بودند و سخنان ایشان مورد استقبال زیاد حاضرین قرار گرفت.

در این همایش هم چنین آقایان فرانچسکوالفییری از دانشگاه لاتران، دکتر ابوالفضل امامی از جامعة المصطفی و روحانی مرکز اسلامی رم، دیمتریوجردانی از دانشگاه مطالعات مودنا و رجوامیلیا، گابریلیونگو از دانشگاه کاتولیک سکروکواره، و جانلوکامارلتّا محقق و نویسنده مسیحی سخنرانی کردند.

این مراسم در مرکز همایش های کاوور رم و با حضور جمع زیادی از علاقه مندان به مدت سه ساعت و با برنامه ریزی و مدیریت آقای جوزپّهایلّو از موسسه خانه دانایی و حمایت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.

در بخش مهمی از همایش حجت الاسلام و المسلمین دکتر ابوالفضل امامی در نقد خرافات میلاد مسیح در ایتالیا با نطقی کوبنده ابراز داشت:

بابانوئل، عروسکی است که بزرگان کودک رابازی می دهد!

هرروزکه ازخیابان رد می شویم دهها آگهی تبلیغاتی، مثل چراغ قرمزی بر سر راهمان سبزمی شود؛که به بهانه تبریک میلاد،رهگذران رابه همه چیز دعوت می کنند به جزآنچه مسیح علیه السلام میخواهد!

ای مسیح! می بینی چطور تو را فراموش کرده ایم؟ توتنها کسی هستی که روز تولدت را در روز روشن و جلوی چشم همگان با یک عروسک جا زده اند وبه جای تو، بابانوئل را در شهر،آذین بسته اند!

چقدر برای آذین و سرود و نمایش بابانوئلی وقت می گذاریم که خودمان قصه کرده ایم، اما برای مسیحی که خداوند برای نجات ما از دامن مریم مقدس آفریده است، برنامه شایسته ای نداریم!

مسیح زنده است و از آسمان به ما نگاه می کند و منتظر روزی است که ما آماده استقبال از وی درخانه ومحله و شهرمان باشیم و بخواهیم که جهان را با کمک ایشان ودر رکاب منجی بزرگ عالم، پر از عدالت و مهربانی کنیم. تا آن روز، گناه ظلم به کودکان فقیر و گرفتار خشونت بر گردن کسانی است که آماده آمدن مسیح نیستند.

ما هر اندازه هم که بابانوئل را تبلیغ کنیم، او واقعاً پدر کودکان دنیا نمی شود.

او تنها پدری است که هیچگاه برای کشته شدن هیچ یک از فرزندانش گریه نکرده است؛ اوهمیشه می خندد،حتی درمراسم قتل کودکان مسیحی در سوریه به دست وهابیت وداعش!

اما من می توانم قسم بخورم که حضرت مسیح بر مصائب کودکان یتیم و بی خانمان و کودکان بدون پدر و مادر پرورشگاه ها گریه می کند؛ همراه با مریم مهربان، که خسته شده است از بس که فقط مجسمه سنگی کودکی عیسی را در میدان شهر و کلیساها در آغوش گرفته است و سرپا ایستاده است.

حتی قلب مجسمه مریم هم سنگی نیست؛ می خواهد خم شود و یتیمانی که برای سال نو فقط دردهای تازه دارند را بغل کند و کودکان گرفتار ترور و خشونت را محکم در آغوش بفشرد و مادر انه نوازش کند.

ای کاش در روز میلاد تو، مردم رُم منتظر میلاد دوباره بودند و وعده آمدنت را به همدیگر تبریک بگویند! راستی اگر کسی فقط تولدت را تبریک بگوید ولی زندگیت را انتظار نکشد، آیا اعدامت را برصلیب پسندیده است؟