الیستر کرولی معلم پائولو کوئلیو

پائولو کوئلیو علاوه بر آنکه نویسنده‌ای با اندیشه‌های اباحه‌گرایانه است، عرفان سکولار را نیز تبلیغ می‌کند. او می‌کوشد در آثار خود این نکته را تلقین کند که الزاماً نباید با دعا و نیایش به درگاه خداوند تقرب جست، بلکه از راه‌های دیگر نیز می‌توان سعادتمند شد. عرفان بیان‌شده در آثار او، ترویج‌گرِ ابتذال و بی‌بندوباری است. وی تلاش می‌کند در آنها زندگی خود را بازآفرینی کند. زندگی او همراه با هنجارگریزی و خارج از چهارچوب انسانی و مدنی است. او در نوشته های خود تحت تأثیر افراد مختلفی است. رگه های تفکرات دیگران در آثارش به خوبی قابل مشاهده است.

مهم‌ترین شخصیتِ تأثیرگذار در اندیشه کوئلیو، الیستر کرولی[1] است. پائولو دربارة کرولی چنین می‌گوید:

در صفحة اینترنتی کرولی می‌خوانیم: مردی اسرارآمیز و معمایی که از او بسیار انتقاد شده است. به او لقبِ فاسدترین مردِ جهان داده‌اند. او را «شاگرد شیطان» معرفی می‌کنند، اما آنچه در زندگی‌نامه‌های او فراموش گردیده یا به آن کم بها داده می‌شود، این است که الیستر کرولی مردی بود متعهد که در سلوکی معنوی گام نهاده و در واقع به گسترده‌ترین مفهوم، جادوگر بود.[2]

کرولی، تشریفات آیین «سکس جنسی» مربوط به جادوگری را آشکارا، هم با مردان و هم با زنان تمرین می‌کرده است. وی در زمان خود، دربارة آزادی جنسی مطالبی را در قالب نثر و شعر منتشر کرده است. در این آثار مفاهیم الحادی و غیرمسیحی را با تشبیهات ادبی سکسی از نوع هم‌جنس‌گرایانه و نسبت به جنس مخالفْ همراه با موضوع لواط و بچه‌بازي درآمیخته است. او مدعی است پیشرفت‌های باطنی به قوانین اخلاقی و دینی وابسته نیست، بلکه مانندِ دیگر علوم است.[3]

کرولی در چند انجمن مخفی فراماسونری در انگلستان عضو بود و براساس آن، انجمن «شیطان و کتاب قانون» را پدید آورد و خود را «گشایندة آخرالزمان» معرفی کرد.

اندیشة او در دو محورِ جادوگری و روابط جنسی نامشروع خلاصه می‌شود که این دو، شالودة اندیشه‌های پائولو کوئلیو را نیز تشکیل می‌دهند.