وضعیت و بنیادهای ایدئولوژیکی و عقیدتی فرقه های اسماعیلیه

به گزارش فرقه نیوز، اسماعیلیان گروهی از شیعیان هستند که امامت را به اسماعیل، فرزند امام جعفر صادق(ع) ختم می‌کنند و او را امام هفتم می‌دانند. جالب است بدانید از میان فرقه های انشعابی مذهب اسماعیلیه 5 یا 6 تا فرقه از آن‌ها تا امروز باقی مانده اند و در صد ساله اخیر هم چنان نفوذ و گسترش دارند؛ نخست دروزیان هستند که در کشورهای سوریه، لبنان و فلسطین حضور دارند. دوم نزاریان که در شرق ایران و در کشورهای پاکستان، افغانستان و شمال آفریقا مستقر هستند. بهره‌ها فرقه دیگری هستند که عمدتا در هند حضور دارند و چهارم طیبیان که عمدتاً در یمن و جنوب عربستان سعودی قرار دارند. 

شاید برای شما هم این سوال به وجود آمده است که گروه های مختلف اسماعیلیه بر چه بنیادهای ایدئولوژیکی و عقیدتی استوارند؟ شیعه زیدی و اثنی عشری اشتراکاتی در اصل تشیع و خلافت بلافصل امیرالمومنین بعد از پیامبر دارند ولی یک سری تفاوت هایی هم دارند، در حالی که ما تفاوت های زیر بنایی با اسماعیلیه داریم. قبلا به آنها به تعبیری ملاحده می گفتند، یعنی کسانی که بعضی از مقدسات شریعت را از اساس  انکار می کنند؛ به همین دلیل کنار آمدن با آنها بسیار دشوار است. 

با این وجود، تفاوت هایی که انشعابات اسماعیلیه با هم دارند، به مراتب بدتر از تفاوت های ما با زیدیه و یا تفاوت‌هایی است که حنفی با حنبلی یا شافعی با مالکی دارد!؛ تفاوت هایی که علت آن به مبانی فکری و اعتقادی بر می گردد. به عنوان مثال اسماعیلیه عام مثل نزاری‌ها باطنی هستند و عمدتا شریعت ندارند، یعنی تقیدات مذهبی ندارند. دروزی‌ها هم معتقدند بسیاری از قوانین شریعت نسخ شده است اما بعضی از فرقه ها همچون بهره ها به شدت به مبانی دینی پایبندند، به گونه‌ای که ضریح سابق امام حسین(ع) هدیه و وقف بهره ها بود یا ضریح حضرت امیر را  بقره ها وقف کرده اند. حتی مسجد کوفه از بیست سال پیش تا به الان تغییرات بسیاری داشته و بهره ها هزینه‌های قابل توجهی کرده اند.

موضوع دیگر در خصوص فرقه های اسماعیلیه، حضور و نفوذ آن ها در کشورهای مختلف است؛ اسماعیلیه عربستان سعودی کاملا منزوی هستند؛ شیعه های اثنی عشری در شمال شرق عربستان 3 تا 4 میلیون نفر هستند که در مناطق نفتی حضور دارند؛ بنابراین عربستان سعودی نمی تواند از آن ها بی نیاز باشد. این در حالیست که اسماعیلیه های مستقر در جنوب و در واقع نجران، جنوب نجران و در مرز یمن، عملا مطرود اند و قدرتی ندارند چون در تقیه شدید به سر می‌برند.

در مقابل ثروتمندان بهره که به اصطلاح به آن ها خوجه (به معنی بزرگ) می گویند، در منطقه هند و پاکستان حرف اول را می زنند و حتی در امور سیاسی می توانند سلسله جنبانی کنند. این گروه در کشورهای غرب آفریقا بسیار اند و چون نقش بسیار موثری در مسائل اقتصادی دارند، به همین نسبت در مسائل سیاسی یعنی تغییر نمایندگان پارلمان و اوضاع سیاسی این کشورها تاثیرگذار هستند.

میان اسماعیلیان و سایر گروه های اسلامی، نگاهی دوجانبه وجود دارد؛ شیعه اثنی عشری، شیعه اسماعیلی را شیعه باطنی می داند که بسیاری از مقدسات را انکار می کنند. از آن سو دروزی‌ها معتقد هستند در آستانه قیامت، حضرت حاکم یعنی خلیفه ششم فاطمی که رهبر دروزیان تلقی می شود، از آسمان به زمین می آید و نفس و عقل را کنار کعبه سرمی برد.

آنها قرانی بر وزن قرآن ما درست کرده و اسم ان را مصحف الدروس گذاشته اند. با اینکه این کارها موجب نفرت امت اسلامی به صورت عموم می شود، اما عمده دشمنان اسماعیلیه جهان، اهل سنت هستند، آنها پا به پای کتاب هایی که علیه شیعه اثنی عشری نوشته اند، بلکه از آن صریح تر و گسترده تر را علیه اسماعیلیه نوشته اند. 

در این بین نگاه اسماعیلیه به مذاهب نگاه باطنی است و خیلی بروز نمی دهند با این حال کنار می آیند و به همان عقیده دروزیها مبنی بر تقیه هستند.

جالب است بدانید وضعیت اقتصادی دروزیان در مناطق مختلف جهان متفاوت است؛ دروزی‌هایی که در لبنان، فلسطین اشغالی و سوریه حضور دارند، عمدتا کشاورز هستند اما بسیاری از آنها به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند. به عنوان مثال در آمریکای لاتین به خصوص در برزیل و کشور همسایه اش حدود 7 میلیون عرب حضور دارند که بخشی از آنها دروزی هستند؛ افرادی که به مرور زمان، زبان عربی را فراموش کرده و زبان اسپانیولی و پرتقالی را فرا گرفته اند. 

بخشی دیگر از دروزیان به کشورهای اروپایی مهاجرت کرده و سالی یک بار به کشور خود سوریه یا فلسطینی می آیند و ثروت هنگفتی را هزینه می کنند. این نشان می دهد که در بین آنها به شدت اختلاف طبقاتی وجود دارد.

انتهای پیام/